magnetismo

Galego

• Pronuncia: /maɡnɛˈtismo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

magnetismo

1. (Física) Propiedade física relacionada cos campos magnéticos, que aparecen en maior ou menor medida en toda materia, facilmente observables en imáns; fenómeno que causa forzas de atracción e repulsión segundo a súa carga e o seu fluxo de acción, entre outras cousas.
2. (Física Parte da física que estuda estes fenómenos.
3. Atracción que unha cousa ou persoa exerce sobre outra.

Termos relacionados

• electromagnetismo
• magnetismo animal
• magnetismo terrestre

Traducións

• Alemán: Magnetismus ^(de)
• Inglés: magnetism ^(en)
• Árabe: مغنطيس ^(ar)
• Asturiano: magnetismu ^(ast)
• Azarí: maqnetizm ^(az)
• Catalán: magnetisme ^(ca)
• Coreano: 자기 ^(ko)
• Croata: magnetizam ^(hr)
• Danés: magnetisme ^(da)
• Castelán: magnetismo ^(es)
• Chinés: 磁性 ^(zh)
• Finés: magnetismi ^(fi)
• Irlandés: adhmainteas ^(ga)
• Francés: magnétisme ^(fr)
• Grego: μαγνητισμός ^(el)
• Hebreo: מגנטיות ^(he)
• Indonesio: magnetik ^(id)
• Italiano: magnetismo ^(it)
• Xaponés: 磁気 ^(ja)
• Latín: magnetismus ^(la), magnētismus ^(la)
• Neerlandés: magnetisme ^(nl)
• Occitano: magnetisme ^(oc)
• Portugués: magnetismo ^(pt)
• Romanés: magnetismul ^(ro)
• Ruso: магнетизм ^(ru)
• Saami do norte: magnetisma ^(se)
• Sardo: magnetismu ^(sc)
• Siciliano: magnetismu ^(scn)
• Esloveno: magnetizem ^(sl)
• Sueco: magnetism ^(sv)
• Checo: magnetismus ^(cs)
• Telugú: అయస్కాంతత్వం ^(te)