madrigal

Galego

• Etimoloxía: do italiano madrigale.

• Pronuncia: /maðɾiˈɣal/ (AFI)

Substantivo masculino

madrigal (sg: madrigal; pl: madrigais)

1. (Literatura) Subxénero lírico que usa unha combinación libre de versos endecasílabos e heptasílabos con rima consoante, xeralmente de tema amoroso e idílico, especialmente cultivado no Renacemento italiano.
2. (Música) Composición vocal de varias voces, baseado nun poema ou texto, en auxe na Italia renacentista, así como no inicio do Barroco.

Termos relacionados

• madrigalesco
• madrigalista

Traducións

• Alemán: Madrigal ^(de)
• Castelán: madrigal ^(es)
• Francés: madrigal ^(fr)
• Inglés: madrigal ^(en)
• Italiano: madrigale ^(it)
• Portugués: madrigal ^(pt)