rima

Galego

Substantivo feminino

rima

1. Concordancia de palabras a partir da última vogal acentuada. A concordancia pode ser total ou parcial. A súa poesía era aburrida e sen rima.
2. Composición en verso de xénero lírico. U. m. en pl. As rimas de Góngora parecíanlle rebuscadas.
3. Conxunto de cousas amoreadas pero con orde, como leña, sacos, pedras, etc.
   • Sinónimos: monte, montón, morea, montaña.

Traducións

• Castelán: rima (1, 2, 3); rimero (3).

Exemplo de uso

(3) O primeiro que lle puxeron diante foi unha rima de sacos que descargara un carromato (García Barros: Enredos. Galaxia, 2000).