limo

Galego

• Etimoloxía: do latín limus ('lodo', 'barro', 'sedimento').

• Pronuncia: /ˈlimo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

limo (sg: limo; pl: limos)

1. (Xeoloxía) Material solto cunha granulometría comprendida entre á da da area fina e á da arxila. É un sedimento clástico incoherente transportado en suspensión polos ríos e polo vento, que se deposita no leito dos cursos de auga ou sobre os terreos que foron inundados. Para que se clasifique como tal, o diámetro das partículas ten que oscilar entre os 0,002 mm e os 0,06 mm.
2. Lodo.
3. Substancia viscosa que recobre ou bota algo.
4. Vexetación verdosa de forma viscosa que se forma nun sitio de humidade.
   • Sinónimos: lidro, ludro.
5. Conxunto de algas verdes de forma viscosa que se forma en auga estancada.
   • Sinónimos: lidro, ludro.
6. Secreción mucosa que botan os animais que están en celo ou a punto de parir.

Referencias

• «limo» no DIGALEGO, Ir Indo.

Castelán

• Etimoloxía: do latín limus ('lodo', 'barro', 'sedimento').

Substantivo masculino

limo

1. Lama, limo.