heleno

Galego

• Etimoloxía: do francés hellène, e este do grego ῞Ελλην, ῞Ελληνος Héllēn, Héllēnos.

• Pronuncia: /ε.'le.no̯/ (AFI)

Adxectivo

heleno (ms: heleno; mpl: helenos; fs: helena; fpl: helenas)

1. Propio da Grecia Antiga ou aos seus habitantes.
   • Exemplo: A culutura helena Os pobos helenos.
     
     
2. Dito dunha persoa, de calquera dos pobos aqueo, dorio, xonio e eolio, cuxa instalación en Grecia, nas illas do Exeo, Sicilia e diversas zonas do litoral mediterráneo, deu principio á gran civilización da Hélade ou Grecia Antiga.
   • Exemplo: A expansión dos helenos polo Mediterráneo.
     
     

Substantivo

heleno (ms: heleno; mpl: helenos; fs: helena; fpl: helenas)

1. Individuo pertencente a un dos pobos que formaban a Grecia Antiga.
   • Exemplo: A mitoloxía dos helenos.