filipino

Galego

• Pronuncia: /filiˈpino̝/ (AFI)

Substantivo

filipino (ms: filipino; mpl: filipinos; fs: filipina; fpl: filipinas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural de Filipinas.

Traducións

• Aragonés: filipino ^(an)
• Asturiano: filipín ^(ast)
• Castelán: filipino ^(es)
• Catalán: filipí ^(ca)
• Francés: Philippin ^(fr)
• Inglés: Filipino ^(en)
• Italiano: filippino ^(it)
• Kotava: pilipinik ^(avk)
• Occitano: filipin ^(oc)
• Portugués: filipino ^(pt)
• Vasco: filipinar ^(eu)

Adxectivo

filipino (ms: filipino; mpl: filipinos; fs: filipina; fpl: filipinas)

1. Relativo ou pertencente a Filipinas e a súa xente.
2. (Xeografía) Relativo ou pertencente ás illas Filipinas.
3. (Lingüística) Dise dun grupo de linguas austronesias conformado por unhas 150 linguas faladas por toda a República de Filipinas e tamén polo norte de Célebes.

Traducións

• Alemán: philippinisch ^(de)
• Aragonés: filipino ^(an)
• Asturiano: filipín ^(ast)
• Castelán: filipino ^(es)
• Catalán: filipí ^(ca)
• Francés: philippin ^(fr)
• Inglés: Filipino ^(en)
• Italiano: filippino ^(it)
• Kotava: pilipinaf ^(avk)
• Occitano: filipin ^(oc)
• Polaco: filipiński ^(pl)
• Portugués: filipino ^(pt)
• Vasco: filipinar ^(eu)