cova

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués cova, do latín vulgar *cova, de covus, variante do latín cavus, do protoindoeuropeo *ḱówHwos (“cavidade”).

• Pronuncia: /ˈkɔβa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

cova (sg: cova; pl: covas)

1. Cavidade natural ou practicada artificialmente nun terreo.
   • Sinónimos: espenuca, pala, caverna, gruta, cafurna, furna.
2. Cavidade que empregan os animais para refuxiarse.
   • Sinónimos: lapa, pala, paleira, toba, tobal, tobeira, tobo, toco, toqueira.
3. Depresión nun terreo.
4. (Coloquial) Lugar de enterramento, especialmente baixo terra.
   • Exemplo: Cando o vello non pode beber, pódenlle a cova facer.
     
     
   • Sinónimos: buraca, burata, furoco, tumba.

Termos relacionados

• A Cova
• Cova
• Serra da Cova da Serpe
• covo

Traducións

• Castelán: cueva ^(es)
• Inglés: cave ^(en)
• Irlandés: uaimh ^(ga)
• Portugués: cova ^(pt)

Galego-portugués

• Etimoloxía: do latín vulgar *cova, de covus, variante do latín cavus, do protoindoeuropeo *ḱówHwos (“cavidade”).

Substantivo feminino

cova (sg: cova; pl: covas)

1. Cova.

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués cova, do latín vulgar *cova, de covus, variante do latín cavus, do protoindoeuropeo *ḱówHwos (“cavidade”).

Substantivo feminino

cova (sg: cova; pl: covas)

1. Cova.