correr

Grafías semellantes:     córrer

Galego

• Etimoloxía: do latín currere.

• Pronuncia: /koˈreɾ/ (AFI)

Verbo transitivo e intransitivo

correr

1. Andar con velocidade.
2. Apurar, apresurarse.
3. Ir dun sitio a outro.
   • Sinónimos: percorrer.

Expresións

• a correr
• correr coma un sapo pola cinza
• correr o entroido
• correr a escola
• correr mundo
• corrido coma un can

Traducións

• Alemán: laufen ^(de), rennen ^(de)
• Castelán: correr ^(es)
• Catalán: córrer ^(ca)
• Francés: courir ^(fr).
• Inglés: run ^(en)
• Italiano: correre ^(it)
• Polaco: biegać ^(pl)
• Portugués: correr ^(pt)
• Vasco: korrika egin ^(eu)

Conxugación

Verbo regular da 2ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	correr
Xerundio	correndo
Participio	corrido, corrida, corridos, corridas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	corro	corres	corre	corremos	corredes	corren
	Copretérito	corría	corrías	corría	corriamos	corriades	corrían
	Pretérito	corrín	corriches	correu	corremos	correstes	correron
	Antepretérito	correra	correras	correra	correramos	correrades	correran
	Futuro	correrei	correrás	correrá	correremos	correredes	correrán
	Pospretérito	correría	correrías	correría	correriamos	correriades	correrían
Modo Subxuntivo	Presente	corra	corras	corra	corramos	corrades	corran
	Pretérito	correse	correses	correse	corrésemos	corrésedes	corresen
	Futuro	correr	correres	correr	corrermos	correrdes	correren
Modo Imperativo	Afirmativo		corre	corra1		correde	corran1
	Negativo		corras	corra1		corrades	corran1
Infinitivo conxugado		correr	correres	correr	corrermos	correrdes	correren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: do latín currere.

Verbo

correr

1. Correr.

Portugués

• Etimoloxía: do latín currere.

Verbo

correr

1. Correr.