corda

Galego

• Etimoloxía: do latín chorda, do grego antigo (dórico) χορδά (khordá), (xónico) χορδή (khordḗ).

• Pronuncia: [ˈkɔɾ.ðɐ] (estándar) (AFI)

Substantivo feminino

corda (sg: corda; pl: cordas)

1. Fíos retorcidos uns sobre os outros formando unha única peza longa e estreita.
2. (Música) Cada un dos fíos dos instrumentos musicais de corda que producen o son ó vibraren.
3. (Xogo e xoguete) Definición impropia: nome que se lles dá a varios xogos que se practican cunha corda¹, xeralmente saltando.

Traducións

• Alemán: (1, 2) Seil ^(de).
• Castelán: (1, 2) cuerda ^(es); (3) comba ^(es).
• Francés: (1, 2) corde ^(fr), (1) ficelle ^(fr).
• Inglés: (1) rope ^(en).
• Nórdico antigo: tog ^(non)
• Portugués: (1, 2) corda ^(pt).

Portugués

Substantivo feminino

corda (sg: corda; pl: cordas)

1. Corda (fíos retorcidos).
2. (Música) Corda.