comte

Catalán

Substantivo

• Etimoloxía: do latín comes, -ĭtis.

comte (ms: comte; mpl: comtes; fs: comtessa; fpl: comtesses)

1. Conde.

Francés

Substantivo

• Etimoloxía: do latín comes, -ĭtis.

• Pronuncia: /kɔ̃t/ (AFI)

• Escoitar: «comte» (Ficheiro ─ axuda)

comte (ms: comte; mpl: comtes; fs: comtesse; fpl: comtesses)

1. Conde, o título da nobreza entre barón e marqués en Francia.
2. Conde, a persoa que posúe dito título.
3. Cargo a finais do imperio romano.
4. Cargo nos reinos bárbaros da Europa occidental.
5. Baixo o réxime feudal en Francia, soberano de primeiro rango dun territorio señorial.