chicoria

Galego

• Etimoloxía: do baixo latín cicoria, do clásico cichoreum, do grego antigo κιχόρεια (kijóreia), de orixe incerta.

• Pronuncia: [t͡ʃiˈkɔ.ɾjɐ] (AFI)

Substantivo feminino

chicoria (sg: chicoria; pl: chicorias)

1. (Botánica) Planta herbácea perenne da familia das asteráceas, de follas ásperas pode acadar o metro de altura, medra en abas pedregosas e terreos estériles sempre que lle dea o sol. O seu nome científico é Cichorium intybus.
2. (Alimentación) Follas desta planta usadas como vexetal en ensaladas e outros pratos.
3. (Alimentación) Infusión da raíz torrada desta planta, usada como sucedáneo ou adulterante do café.

Traducións

• Albanés: bresa ^(sq)
• Alemán: Wegwarte ^(de), Chicorée ^(de)
• Alto sorabo: wšědna změrniwka ^(hsb)
• Árabe: هندباء ^(ar)
• Azarí: kasnı ^(az)
• Búlgaro: цикория ^(bg) (cikórija)
• Castelán: achicoria ^(es)
• Catalán: xicoira ^(ca)
• Caxubio: cychória ^(csb)
• Checo: čekanka ^(cs), čekanka obecná ^(cs)
• Chinés: 菊苣 ^(zh)
• Danés: cikorie ^(da)
• Eslovaco: čakanka ^(sk)
• Esloveno: cikorija ^(sl)
• Esperanto: cikorio ^(eo)
• Finés: sikuri ^(fi)
• Flamengo occidental: chikoung ^(vls)
• Francés: chicorée ^(fr)
• Frisón: sûkerei ^(fy)
• Grego: πικραλίδα ^(el) (pikralída), πικρομάρουλο ^(el) (pikromárulo), κιχώριον ^(el) (kikhorion)
• Hebreo: עולש ^(he)
• Húngaro: cikória ^(hu), katáng ^(hu)
• Ido: cikorio ^(io)
• Inglés: chicory ^(en)
• Italiano: cicoria ^(it)
• Letón: cigoriņš ^(lv)
• Lituano: trūkažolė ^(lt)
• Macedonio: голица ^(mk) (gólica), цикорија ^(mk) (cikórija)
• Neerlandés: cichorei ^(nl), witlof ^(nl)
• Osetio: цикори ^(os)
• Persa: کاسنی ^(fa)
• Picardo: chicoerèie ^(pcd)
• Polaco: cykoria ^(pl)
• Portugués: chicória ^(pt)
• Romanés: cicoare ^(ro)
• Ruso: цикорий ^(ru) (cikórija)
• Samoxiciano: cikuorėjė ^(bat-smg)
• Serbio: цикорија ^(sr) (cikórija)
• Sueco: cikoria ^(sv)
• Vasco: txikoria ^(eu)
• Xaponés: チコリー ^(ja)
• Xeorxiano: ვარდკაჭაჭა ^(ka)