bastardo

Galego

• Etimoloxía: do francés bastard.

Adxectivo

bastardo (ms: bastardo; mpl: bastardos; fs: bastarda; fpl: bastardas)

1. Fillo nacido fóra de matrimonio.
   • Sinónimos: espurio, fillo de achego, fillo de arrimo, fillo bravo, fillo de solteira, ilexítimo, natural, ventureiro.
2. (Zooloxía) Que non é de pura raza.
   • Exemplo: Éche un can de palleiro, bastardo, de mil pais, pero cariñoso como ningún.
     
     
   • Sinónimos: cruzado, mestizo.
3. (Figurado) Que degrada a natureza ou os motivos dunha acción.
   • Exemplo: Só os seus intereses bastardos poden explica-lo seu voto.
     
     
   • Sinónimos: indigno, innobre, ruín.
4. Certa variedade de uva.
   • Observacións: Nesta acepción só corre como adxectivo feminino.

Substantivo masculino

bastardo (sg: bastardo; pl: bastardos)

1. Especie de presebe para colocarlle a herba seca ó gando, a modo dunha escaleira disposta horizontalmente en ángulo agudo coa parede.
   • Sinónimos: alzadeiro, barra, sobrado.
2. Fillo nacido fóra de matrimonio.

Traducións

• Castelán: bastardo ^(es).
• Francés: bâtard ^(fr) (2).
• Inglés: bastard ^(en) (2).
• Italiano: bastardo ^(it) (2).

Italiano

Adxectivo

bastardo

1. Bastardo.

Substantivo masculino

bastardo

1. Bastardo.