balance

Grafías semellantes:     Balance

Galego

• Etimoloxía: de balanza.

• Pronuncia: /baˈlan.θɪ/ (AFI)

Substantivo masculino

balance (sg: balance; pl: balances)

1. Movemento dun corpo dun lado para o outro.
   • Sinónimos: balanceo, bambeo, oscilación.
2. (Economía) Balance de situación.
3. (Figurado) Valoración dos aspectos positivos e negativos de algo.
4. Equilibrio entre varios elementos.

Referencias

• «balance» no DIGALEGO, Ir Indo.

Francés

• Etimoloxía: do latín bilanx.

• Pronuncia: /ba.lɑ̃s/ (AFI)

• Escoitar: «balance» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo feminino

balance (sg: balance; pl: balances)

1. (Metroloxía) Balanza.

Inglés

• Etimoloxía: do latín bilanx.

• Pronuncia: /ˈbæləns/ (AFI)

• Escoitar: «balance» (Estados Unidos de América) (Ficheiro ─ axuda)

Verbo transitivo

balance

presente	presente (3ª persoa)	pretérito	participio	xerundio
balance	balances	balanced	balanced	balancing

1. Balancear, tangonear (facer inclinar alternativamente [algo ou alguén] a un lado e a outro dun punto fixo).
2. Balancear (facer que [algo] estea en equilibrio).