apoupiñar
Galego
Etimoloxía: de orixe onomatopeica.
Pronuncia: /a.pow.piˈɲaɾ/ (AFI)
Verbo intransitivo
apoupiñar
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Infinitivo | apoupiñar |
Xerundio | apoupiñando |
Participio | apoupiñado, apoupiñada, apoupiñados, apoupiñadas |
1 Vostede(s) |