acantilar

Galego

• Etimoloxía: de «cantil».

• Pronuncia: /akantiˈlaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

acantilar

1. Quedar varada unha embarcación nun cantil.
   • Sinónimos: agargalar.

Traducións

• Castelán: acantilar ^(es), encallar ^(es), varar ^(es).
• Portugués: encalhar ^(pt), varar ^(pt).

Verbo transitivo

acantilar

1. Ensamblar dúas madeiras de xeito que as partes saíntes da unha encaixen coas entrantes da outra, e viceversa.
   • Sinónimos: agargalar.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	acantilar
Xerundio	acantilando
Participio	acantilado, acantilada, acantilados, acantiladas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	acantilo	acantilas	acantila	acantilamos	acantilades	acantilan
	Copretérito	acantilaba	acantilabas	acantilaba	acantilabamos	acantilabades	acantilaban
	Pretérito	acantilei	acantilaches	acantilou	acantilamos	acantilastes	acantilaron
	Antepretérito	acantilara	acantilaras	acantilara	acantilaramos	acantilarades	acantilaran
	Futuro	acantilarei	acantilarás	acantilará	acantilaremos	acantilaredes	acantilarán
	Pospretérito	acantilaría	acantilarías	acantilaría	acantilariamos	acantilariades	acantilarían
Modo Subxuntivo	Presente	acantile	acantiles	acantile	acantilemos	acantiledes	acantilen
	Pretérito	acantilase	acantilases	acantilase	acantilásemos	acantilásedes	acantilasen
	Futuro	acantilar	acantilares	acantilar	acantilarmos	acantilardes	acantilaren
Modo Imperativo	Afirmativo		acantila	acantile1	acantilemos	acantilade	acantilen1
	Negativo		acantiles	acantile1	acantilemos	acantiledes	acantilen1
Infinitivo conxugado		acantilar	acantilares	acantilar	acantilarmos	acantilardes	acantilaren

1 Vostede(s)

Castelán

• Pronuncia: [aˌkan̪.tiˈlaɾ] (AFI)

Verbo intransitivo

acantilar

1. Acantilar, agargalar.