á branca

Galego

• Etimoloxía: de á e branca.

• Pronuncia: [aˈbɾaŋ.kɐ] (AFI)

Locución substantiva feminina

á branca (sg: á branca; pl: ás brancas)

1. (Anatomía) Cada un dos dous salientes triangulares (á branca externa e á branca interna) que se observan no solo do IV ventrículo, e que corresponden aos núcleos ventriculares e do nervio hipogloso, respectivamente.

Traducións

• Nome científico: Ala alba.