vitelo

Galego

• Etimoloxía: do latín vitellu.

• Pronuncia: /biˈtɛlo̝/ (AFI)

Substantivo

vitelo (ms: vitelo; mpl: vitelos; fs: vitela; fpl: vitelas)

1. (Gandaría) Cría da vaca, menor de dous anos.
   • Sinónimos: becerro, cucho, cuxo, pucho, xato.
   • Exemplo: A viteliña dá berros/ e o cordeiro saltiños,/ a moniña dá chirlos/ e os nenos *besiños.
     
     
   • Observacións: Adoita empregarse só para animais moi novos, como moito de meses de vida.
2. (Bioloxía) Substancia contida no citoplasma do ovo dos animais, que serve de nutrinte do embrión que se desenvolverá a partir deles.

Termos relacionados

• boi, vaca
• vitela
• vitelino, vitelina

Traducións

• Castelán: (1) becerro ^(es); (2) vitelo ^(es).
• Portugués: (1) bezerro ^(pt), vitelo ^(pt); (2) vitelo ^(pt).
• Ruso: телёнок ^(ru)