vendima

Galego

• Etimoloxía: do latín vīndēmia.

• Pronuncia: /benˈdima̝/ (AFI)

Substantivo feminino

vendima (sg: vendima; pl: vendimas)

1. Acción de recoller a uva para alimento ou como materia prima para o viño.
2. Época do ano na que se realiza este labor.

Termos relacionados

• vendimador
• vendimar
• vendimiño
• vendimo

Traducións

• Alemán: Traubenlese ^(de)
• Castelán: vendimia ^(es)
• Catalán: verema ^(ca)
• Chinés: 老式 ^(zh)
• Esperanto: vinberrikolto ^(eo)
• Francés: vendange ^(fr)
• Grego: τρύγος ^(el)
• Inglés: vintage ^(en)
• Italiano: vendemmia ^(it)
• Polaco: winobranie ^(pl)
• Portugués: vindima ^(pt)