valar

Galego

• Etimoloxía: do latín vallare.

• Pronuncia: [baˈlaɾ] (AFI)

• Homófonos: balar.

Verbo transitivo

valar

1. Rodear cun valado.
   • Exemplo: Valaron a horta para evitar que entrase o gando.
     
     
   • Termos relacionados: cercar, cerrar.

Traducións

• Castelán: vallar ^(es)
• Portugués: valar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	valar
Xerundio	valando
Participio	valado, valada, valados, valadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	valo	valas	vala	valamos	valades	valan
	Copretérito	valaba	valabas	valaba	valabamos	valabades	valaban
	Pretérito	valei	valaches	valou	valamos	valastes	valaron
	Antepretérito	valara	valaras	valara	valaramos	valarades	valaran
	Futuro	valarei	valarás	valará	valaremos	valaredes	valarán
	Pospretérito	valaría	valarías	valaría	valariamos	valariades	valarían
Modo Subxuntivo	Presente	vale	vales	vale	valemos	valedes	valen
	Pretérito	valase	valases	valase	valásemos	valásedes	valasen
	Futuro	valar	valares	valar	valarmos	valardes	valaren
Modo Imperativo	Afirmativo		vala	vale1	valemos	valade	valen1
	Negativo		vales	vale1	valemos	valedes	valen1
Infinitivo conxugado		valar	valares	valar	valarmos	valardes	valaren

1 Vostede(s)