tintinar

Galego

• Etimoloxía: de tintín.

• Pronuncia: /tintiˈnaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

tintinar

1. Producir sons agudos unha campaíña, uns vasos, unhas moedas ou algo semellante.

Sinónimos

• tinguilear

Traducións

• Alemán: klingen ^(de)
• Castelán: tintinear ^(es), tintinar ^(es)
• Inglés: jingle ^(en), tinkle ^(en), ting ^(en), clink ^(en)
• Neerlandés: klingelen ^(nl), rinkelen ^(nl)
• Portugués: telintar ^(pt), tintinar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	tintinar
Xerundio	tintinando
Participio	tintinado, tintinada, tintinados, tintinadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	tintino	tintinas	tintina	tintinamos	tintinades	tintinan
	Copretérito	tintinaba	tintinabas	tintinaba	tintinabamos	tintinabades	tintinaban
	Pretérito	tintinei	tintinaches	tintinou	tintinamos	tintinastes	tintinaron
	Antepretérito	tintinara	tintinaras	tintinara	tintinaramos	tintinarades	tintinaran
	Futuro	tintinarei	tintinarás	tintinará	tintinaremos	tintinaredes	tintinarán
	Pospretérito	tintinaría	tintinarías	tintinaría	tintinariamos	tintinariades	tintinarían
Modo Subxuntivo	Presente	tintine	tintines	tintine	tintinemos	tintinedes	tintinen
	Pretérito	tintinase	tintinases	tintinase	tintinásemos	tintinásedes	tintinasen
	Futuro	tintinar	tintinares	tintinar	tintinarmos	tintinardes	tintinaren
Modo Imperativo	Afirmativo		tintina	tintine1	tintinemos	tintinade	tintinen1
	Negativo		tintines	tintine1	tintinemos	tintinedes	tintinen1
Infinitivo conxugado		tintinar	tintinares	tintinar	tintinarmos	tintinardes	tintinaren

1 Vostede(s)