testamentario

Galego

• Etimoloxía: do latín testamentarius.

• Pronuncia: /tes.ta.meŋ.'ta.ɾjo̯/ (AFI)

Adxectivo

testamentario
(ms: testamentario; mpl: testamentarios; fs: testamentaria; fpl: testamentarias)

1. Pertencente ou relativo ao testamento.
   • Exemplo: Claúsulas testamentarias.
     
     

Substantivo

testamentario
(ms: testamentario; mpl: testamentarios; fs: testamentaria; fpl: testamentarias)

1. Persoa ou persoas encargadas polo testador de cumprir a súa última vontade.