teima

Galego

• Etimoloxía: de teimar.

• Pronuncia: /tej.'mar/ (AFI)

Substantivo feminino

teima (sg: teima; pl: teimas)

1. Acción de teimar.
   • Exemplo: Sempre está coas súas teimas.
     
     
2. Idea fixa e constante, ou costume raro no que se insiste.
   • Exemplo: De pequena tiña a teima de mirar sempre debaixo da cama antes de se deitar.
     
     
3. Actitude contraria a algo ou a alguén, polo xeral sen motivo.
   • Exemplo: Tenlle teima ao seu padrastro.
     
     

Observacións

• Na 1ª acepción son sinónimos cisma, fixación, manía e obsesión.
• Na 2ª acepción son sinónimos animadversión, animosidade, antipatía, aversión, manía, rabia, xenreira e zuna.