suspender

Galego

• Etimoloxía: de latín suspendĕre.

• Pronuncia: /sus.pẽn̪.ˈd̪eɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

suspender

1. Soster ou pendurar algo nun sitio, de maneira que a súa parte inferior non se apoie en ningunha superficie.
   • Exemplo: O aforcado quedou suspendido da rama do carballo.
     
     
2. Deixar sen rematar algo que se estaba realizando, e que pode ser continuado máis tarde.
   • Exemplo: Suspenderon as manobrtas de rescate do barco debido ao mal tempo
     
     .
3. Considerar a alguén non apto nun exame, proba, materia, etc.
   • Exemplo: Suspendérono no segundo exame das oposicións
     
     .
4. Non alcanzar a puntuación mínima necesaria para superar unha proba ou para demostrar o coñecemento dunha materia.
   • Exemplo: Suspendeu o exame de matemáticas. Contaba con aprobar, e suspendín>
     
     .
5. Privar temporalmente a alguén dun cargo, oficio, dereitos, etc.
   • Exemplo: Suspenderon ao xogador con tres partidos. Durante o estado estado de alarma o Goberno suspendeu algúns dereitos ás persoas
     
     .

Verbo pronominal

suspenderse

1. Quedar parado até outro momento algo que se estaba realizando.
   • Exemplo: O maxistrado dixo: suspéndese a sesión este xuízo até as cinco da tarde.
     
     

Observacións

• Na 1ª acepción son sinónimos colgar e pendurar.
• Na 2ª acepción é sinónimo interromper.
• Nas 3ª e 4ª acepcións seu antónimo é aprobar.

Termos relacionados

suspensión, suspensivo, suspenso, suspensor