aprobar

Galego

• Etimoloxía: do latín approbare.

• Pronuncia: [ a.pɾoˈβaɾ ] (AFI)

Verbo transitivo

aprobar

1. Expresar a conformidade con.
2. Xulgar ou resultar apto.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	aprobar
Xerundio	aprobando
Participio	aprobado, aprobada, aprobados, aprobadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	aprobo	aprobas	aproba	aprobamos	aprobades	aproban
	Copretérito	aprobaba	aprobabas	aprobaba	aprobabamos	aprobabades	aprobaban
	Pretérito	aprobei	aprobaches	aprobou	aprobamos	aprobastes	aprobaron
	Antepretérito	aprobara	aprobaras	aprobara	aprobaramos	aprobarades	aprobaran
	Futuro	aprobarei	aprobarás	aprobará	aprobaremos	aprobaredes	aprobarán
	Pospretérito	aprobaría	aprobarías	aprobaría	aprobariamos	aprobariades	aprobarían
Modo Subxuntivo	Presente	aprobe	aprobes	aprobe	aprobemos	aprobedes	aproben
	Pretérito	aprobase	aprobases	aprobase	aprobásemos	aprobásedes	aprobasen
	Futuro	aprobar	aprobares	aprobar	aprobarmos	aprobardes	aprobaren
Modo Imperativo	Afirmativo		aproba	aprobe1	aprobemos	aprobade	aproben1
	Negativo		aprobes	aprobe1	aprobemos	aprobedes	aproben1
Infinitivo conxugado		aprobar	aprobares	aprobar	aprobarmos	aprobardes	aprobaren

1 Vostede(s)

Traducións

• Castelán: aprobar ^(es)
• Catalán: aprovar ^(ca)
• Francés: approuver ^(fr)
• Inglés: approve ^(en)
• Italiano: approvare ^(it)
• Portugués: aprovar ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín approbare.

• Pronuncia: [ a.pɾoˈβaɾ ] (AFI)

Verbo transitivo

aprobar

1. Aprobar.