sabugo

Galego

• Etimoloxía: do latín sabucus.

• Pronuncia: /saˈβuɣo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

sabugo (sg: sabugo; pl: sabugos)

1. (Botánica) Substancia branda e branca no interior da madeira do sabugueiro, dos xuncos e doutras plantas.
   • Sinónimos: medula, miolo.
2. (Botánica) Arbusto das caprifoliáceas de follas compostas ovadas, de flores brancas, que pode atinxir unha altura de cinco metros.
   • Nome científico: o nome científico da especie máis común é Sambucus nigra.
   • Sinónimos: beneito, benteiro, bieiteiro, birouteiro, sabugueiro.
   • Colectivo: sabugal, sabucedo
   • Observacións: as flores e a a medula esponxosa das pólas son usadas en medicina popular.
3. (Zooloxía) Capa de tecido conxuntivo ricamente irrigado existente baixo os cornos ou baixo o casco das pezuñas.
   • Sinónimos: mago, magolo, sámago.
4. (Anatomía) Capa equivalente baixo as uñas dos dedos.
   • Sinónimos: sámago.

Traducións

Arbusto

Alemán: Holunder (de). Castelán: saúco (es). Esloveno: bezeg (sl).

Francés: sureau (fr). Inglés: elder (en).

Italiano: sambuco (it). Portugués: sabugueiro (pt).

Véxase tamén

• Apéndice: Hortalizas e froitos