rinofarinxe

Galego

• Etimoloxía: de rino- e farinxe.

• Pronuncia: /ri.no.fa.'rin.ʃe̯/ (AFI)

Substantivo feminino

rinofarinxe

1. (Anatomía) Parte superior da farinxe, situada ao final das fosas nasais, por encima do padal brando.
   • Exemplo: A rinofarinxe comunícase co oído medio a través da trompa de Eustaquio.