promulgador

Galego

• Etimoloxía: do latín promulgātor, -ōris, 'divulgador'.

• Pronuncia: /pro.mul.ɣ̞a.'ðor/ (AFI)

Adxectivo

promulgador (ms: promulgador; mpl: promulgadores; fs: promulgadora; fpl: promulgadoras)

1. Que promulga.
   • Exemplo: Foi un rei moi promulgador. As autoridades promulgadoras.
     
     

Observacións

Úsase tamén como substantivo: O promulgador da nova teoría.