ornitomancia

Galego

• Etimoloxía: do grego bizantino ὀρνιθομαντεία ornithomanteía, e este do grego antigo ὄρνις, -ιθος órnis, -ithos, 'paxaro' e -μαντεία -manteía, -mancia.

• Pronuncia: /oɾ.ni.to.'maŋ.θja̯/ ou /oɾ.ni.to.'maŋ.sja̯/ (AFI)

Substantivo feminino

ornitomancia
(sg: ornitomancia; pl: ornitomancias)

1. Adiviñación do futuro mediante a observación do voo e do canto das aves.