niño
Saltar ata a navegación
Saltar á procura
Galego
Etimoloxía: do galego-portugués nio, do latín nīdus, do protoitálico *nizdos, do protoindoeuropeo *nisdós.
Pronuncia: /ˈniɲo̝/ (AFI)
Substantivo masculino
niño (sg: niño; pl: niños)
- Construción típica dos paxaros feita de palla, barro e outros materiais, onde poñen os ovos e crian.
- Sinónimos: aniñadoiro, niñeiro.
Termos relacionados
- aniñadoiro, aniñador, aniñar
- niñada, niñador, niñal, niñar, niñego, niñeiro
- niño de víboras
- nidificación, nidificar
Traducións
- Alemán: Nest (de)
- Castelán: nido (es)
- Catalán: niu (ca)
- Chinés: 巢 (zh)
- Danés: rede (da)
- Francés: nid (fr)
- Galés: nyth (cy)
- Inglés: nest (en)
- Italiano: nido (it)
- Polaco: gniazdo (pl)
- Portugués: ninho (pt)
- Vasco: habia (eu)
Castelán
Substantivo
niño (ms: niño; mpl: niños; fs: niña; fpl: niñas)
- Neno.
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego derivadas do galego-portugués
- Entradas en galego derivadas do latín
- Entradas en galego derivadas do protoitálico
- Entradas en galego derivadas do protoindoeuropeo
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Substantivos masculinos en galego
- Figurado en galego
- Castelán
- Substantivos en castelán