niño

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués nio, do latín nīdus, do protoitálico *nizdos, do protoindoeuropeo *nisdós.

• Pronuncia: /ˈniɲo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

niño (sg: niño; pl: niños)

1. Construción típica dos paxaros feita de palla, barro e outros materiais, onde poñen os ovos e crian.
   • Sinónimos: aniñadoiro, niñeiro.

1. Lugar onde se crian e viven certos animais.
2. (Figurado) Sitio onde se realiza algo de xeito oculto.

Termos relacionados

• aniñadoiro, aniñador, aniñar
• niñada, niñador, niñal, niñar, niñego, niñeiro
• niño de víboras
• nidificación, nidificar

Traducións

• Alemán: Nest ^(de)
• Castelán: nido ^(es)
• Catalán: niu ^(ca)
• Chinés: 巢 ^(zh)
• Danés: rede ^(da)
• Francés: nid ^(fr)
• Galés: nyth ^(cy)
• Inglés: nest ^(en)
• Italiano: nido ^(it)
• Polaco: gniazdo ^(pl)
• Portugués: ninho ^(pt)
• Vasco: habia ^(eu)

Castelán

Substantivo

niño (ms: niño; mpl: niños; fs: niña; fpl: niñas)

1. Neno.