maraca

Galego

• Etimoloxía: do xetá maráka ou do guaraní mbaraka.

• Pronuncia: /maˈɾaka̝/ (AFI)

Substantivo feminino

maraca (sg: maraca; pl: maracas)

1. (Música) Instrumento musical idiófono constituído por unha banda esférica oca sostida por un mango que a atravesa ou está adherida a ela. O seu interior énchese con pequenos percusivos, como pedriñas, pedazos de vidro, cachiños de metal, etc. Adoita tocarse un par con cadansúa man.

Termos relacionados

• percusionista

Traducións

• Alemán: Maraca ^(de)
• Castelán: maraca ^(es)
• Catalán: maraca ^(ca)
• Chinés: 马拉卡 ^(zh)
• Danés: maraca ^(da)
• Esperanto: marako ^(eo)
• Finés: marakassi ^(fi)
• Francés: maraca ^(fr)
• Inglés: maraca ^(en)
• Irlandés: maraca ^(ga)
• Italiano: maraca ^(it)
• Polaco: marakasy ^(pl)
• Portugués: maraca ^(pt), maracá ^(pt)
• Ruso: маракас ^(ru)
• Turco: maraka ^(tr)
• Vasco: maraka ^(eu)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música