mantel

Grafías semellantes:     Mantel

Galego

• Pronuncia: /manˈtel/ /manˈtɛl/ (AFI)

Substantivo masculino

mantel (sg: mantel; pl: manteis)

1. Peza de tea, ou material semellante, coa que se cobre unha mesa para protexela, decorala e comer sobre ela ou outras cousas.

Termos relacionados

• cubremanteis
• gardamanteis
• mantelaría, mantelería

Traducións

Tradicións

Alemán: Tischdecke (de). Castelán: mantel (es). Catalán: tovalles (ca), estovalles (ca). Checo: ubrus (cs). Chinés: 桌布 (zh) (zhuōbù). Coreano: 식탁보 (ko) (siktakbo). Eslovaco: obrus (sk). Esloveno: prt (sl). Finés: pöytäliina (fi). Francés: nappe (fr). Hakka: 桌圍 (hak) (zogˋ viˇ).

Húngaro: asztalterítő (hu). Indonesio: taplak meja (id). Inglés: tablecloth (en) Minnan: 桌巾 (zh) (toh-kin). Neerlandés: tafelkleed (nl). Polaco: obrus (pl). Portugués: toalha (pt), toalha de mesa (pt). Romanés: față de masă (ro). Ruso: скатерть (ru). Vasco: zamau (eu). Xaponés: テーブルクロス (ja) (tēburukurosu).