manar

Galego

• Pronuncia: /maˈnaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

manar

1. Saír á superficie.
   • Sinónimos: aflorar, emerxer, nacer, xurdir.

Traducións

• Francés: jaillir ^(fr).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	manar
Xerundio	manando
Participio	manado, manada, manados, manadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	mano	manas	mana	manamos	manades	manan
	Copretérito	manaba	manabas	manaba	manabamos	manabades	manaban
	Pretérito	manei	manaches	manou	manamos	manastes	manaron
	Antepretérito	manara	manaras	manara	manaramos	manarades	manaran
	Futuro	manarei	manarás	manará	manaremos	manaredes	manarán
	Pospretérito	manaría	manarías	manaría	manariamos	manariades	manarían
Modo Subxuntivo	Presente	mane	manes	mane	manemos	manedes	manen
	Pretérito	manase	manases	manase	manásemos	manásedes	manasen
	Futuro	manar	manares	manar	manarmos	manardes	manaren
Modo Imperativo	Afirmativo		mana	mane1	manemos	manade	manen1
	Negativo		manes	mane1	manemos	manedes	manen1
Infinitivo conxugado		manar	manares	manar	manarmos	manardes	manaren

1 Vostede(s)