levedecer

Galego

• Pronuncia: /leβeðeˈθeɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

levedecer

1. Levedar, espelir unha masa grazas a fermentos.

Conxugación

Verbo semirregular da 2ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	levedecer
Xerundio	levedecendo
Participio	levedecido, levedecida, levedecidos, levedecidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	levedezo	levedeces	levedece	levedecemos	levedecedes	levedecen
	Copretérito	levedecía	levedecías	levedecía	levedeciamos	levedeciades	levedecían
	Pretérito	levedecín	levedeciches	levedeceu	levedecemos	levedecestes	levedeceron
	Antepretérito	levedecera	levedeceras	levedecera	levedeceramos	levedecerades	levedeceran
	Futuro	levedecerei	levedecerás	levedecerá	levedeceremos	levedeceredes	levedecerán
	Pospretérito	levedecería	levedecerías	levedecería	levedeceriamos	levedeceriades	levedecerían
Modo Subxuntivo	Presente	levedeza	levedezas	levedeza	levedezamos	levedezades	levedezan
	Pretérito	levedecese	levedeceses	levedecese	levedecésemos	levedecésedes	levedecesen
	Futuro	levedecer	levedeceres	levedecer	levedecermos	levedecerdes	levedeceren
Modo Imperativo	Afirmativo		levedece	levedeza1	levedezamos	levedecede	levedezan1
	Negativo		levedezas	levedeza1	levedezamos	levedezades	levedezan1
Infinitivo conxugado		levedecer	levedeceres	levedecer	levedecermos	levedecerdes	levedeceren

1 Vostede(s)