intervalar

Galego

intervalar¹

• Etimoloxía: do latín tardío intervallāre.

• Pronuncia: /inteɾβaˈlaɾ/ (AFI)

Verbo

intervalar

1. Dispoñer con intervalos.

Traducións

• Portugués: intervalar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	intervalar
Xerundio	intervalando
Participio	intervalado, intervalada, intervalados, intervaladas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	intervalo	intervalas	intervala	intervalamos	intervalades	intervalan
	Copretérito	intervalaba	intervalabas	intervalaba	intervalabamos	intervalabades	intervalaban
	Pretérito	intervalei	intervalaches	intervalou	intervalamos	intervalastes	intervalaron
	Antepretérito	intervalara	intervalaras	intervalara	intervalaramos	intervalarades	intervalaran
	Futuro	intervalarei	intervalarás	intervalará	intervalaremos	intervalaredes	intervalarán
	Pospretérito	intervalaría	intervalarías	intervalaría	intervalariamos	intervalariades	intervalarían
Modo Subxuntivo	Presente	intervale	intervales	intervale	intervalemos	intervaledes	intervalen
	Pretérito	intervalase	intervalases	intervalase	intervalásemos	intervalásedes	intervalasen
	Futuro	intervalar	intervalares	intervalar	intervalarmos	intervalardes	intervalaren
Modo Imperativo	Afirmativo		intervala	intervale1	intervalemos	intervalade	intervalen1
	Negativo		intervales	intervale1	intervalemos	intervaledes	intervalen1
Infinitivo conxugado		intervalar	intervalares	intervalar	intervalarmos	intervalardes	intervalaren

1 Vostede(s)

intervalar²

• Etimoloxía: de intervalo.

• Pronuncia: /inteɾβaˈlaɾ/ (AFI)

Adxectivo

intervalar (ms: intervalar; mpl: intervalares; fs: intervalar; fpl: intervalares)

1. Relativo ou pertencente ao intervalo.

Traducións

• Francés: intervallaire ^(fr)
• Portugués: intervalar ^(pt)