interrogador

Galego

• Etimoloxía: de interrogar e -dor.

• Pronuncia: /ĩn̪.t̪e.ro.ɣ̞a.ˈð̞oɾ/ (AFI)

Adxectivo

interrogador (ms: interrogador; mpl: interrogadores; fs: interrogadora; fpl: interrogadoras)

1. Que interroga.
   • Exemplo: O fiscal interrogou ás testemuñas.
     
     
2. Que denota ou expresa interrogación.
   • Exemplo: Botoume unha ollada interrogadora.
     
     

Sinónimos

interrogante, interrogativo

Observacións

Úsase tamén como substantivo: O acusado non respondeu as preguntas do interrogador.