incensar

Galego

• Etimoloxía: de incenso.

• Pronuncia: /inθenˈsaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

incensar

1. Perfumar con incenso.
2. (Figurado) Adular, afagar.

Termos relacionados

• incenso
• incensario

Traducións

• Castelán: incensar ^(es)
• Francés: encenser ^(fr)
• Inglés: cense ^(en), incense ^(en)
• Portugués: incensar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	incensar
Xerundio	incensando
Participio	incensado, incensada, incensados, incensadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	incenso	incensas	incensa	incensamos	incensades	incensan
	Copretérito	incensaba	incensabas	incensaba	incensabamos	incensabades	incensaban
	Pretérito	incensei	incensaches	incensou	incensamos	incensastes	incensaron
	Antepretérito	incensara	incensaras	incensara	incensaramos	incensarades	incensaran
	Futuro	incensarei	incensarás	incensará	incensaremos	incensaredes	incensarán
	Pospretérito	incensaría	incensarías	incensaría	incensariamos	incensariades	incensarían
Modo Subxuntivo	Presente	incense	incenses	incense	incensemos	incensedes	incensen
	Pretérito	incensase	incensases	incensase	incensásemos	incensásedes	incensasen
	Futuro	incensar	incensares	incensar	incensarmos	incensardes	incensaren
Modo Imperativo	Afirmativo		incensa	incense1	incensemos	incensade	incensen1
	Negativo		incenses	incense1	incensemos	incensedes	incensen1
Infinitivo conxugado		incensar	incensares	incensar	incensarmos	incensardes	incensaren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: de incienso.

Verbo transitivo

incensar

1. Incensar.
2. (Figurado) Adular, afagar, incensar.

Portugués

• Etimoloxía: de incenso.

Verbo transitivo

incensar

1. Incensar.
2. (Figurado) Adular, afagar, incensar.