humor

Galego

• Etimoloxía: do latín humor.

• Pronuncia: /uˈmoɾ/ (AFI)

Substantivo masculino

humor (sg: humor; pl: humores)

1. (Bioloxía) Líquido que hai no corpo dun animal ou planta.
2. (Psicoloxía) Estado de ánimo.
3. Disposición anímica para realizar algo
4. Forma de entretemento e de comunicación humana, que ten a intención de facer que a xente sexa feliz e ría.
5. Tendencia de ver o lado positivo de algo.

Termos relacionados

• humor acuoso
• humor cardinal
• humor vítreo
• humor inglés
• humor negro
• sentido do humor

Traducións

• Alemán: Humor ^(de)
• Castelán: humor ^(es).
• Catalán: humor ^(ca)
• Chinés: 幽默 ^(zh)
• Francés: humour ^(fr)
• Italiano: umore ^(it)
• Inglés: humour ^(en), humor ^(en)
• Kotava: aflica ^(avk)
• Portugués: humor ^(pt)
• Ruso: юмор ^(ru)
• Vasco: umore ^(eu)