honor
Galego
Etimoloxía: do latín honor, -ōris.
Pronuncia: /oˈnoɾ/ (AFI)
Substantivo masculino
honor (sg: honor; pl: honores)
- Calidade e actitude dunha persoa, dos seus ditos, da súa maneira de comportarse etc., que a fan ser digna de estima e respecto ante os demais e ante si mesma.
- Exemplo: Para salvar o honor da familia, a avoa tivo que pagar as débedas dos netos. O libro que escribiu daralle honor, pero non cartos. É un honor para min a homenaxe que me facedes
.
- Exemplo: Para salvar o honor da familia, a avoa tivo que pagar as débedas dos netos. O libro que escribiu daralle honor, pero non cartos. É un honor para min a homenaxe que me facedes