furacán

Galego

• Etimoloxía: do taíno.

• Pronuncia: /fuɾaˈkaŋ/ (AFI)

Substantivo masculino

furacán (sg: furacán; pl: furacáns)

1. (Meteoroloxía) Tempestade forte acompañada dun vento moi violento.

Termos relacionados

• ciclón
• temporal
• tormenta

Traducións

• Castelán: huracán ^(es).
• Francés: ouragan ^(fr)
• Inglés: hurricane ^(en)
• Italiano: uragano ^(it)
• Portugués: furacão ^(pt)
• Alemán: Orkan ^(de)
• Catalán: huracà ^(ca)
• Chinanteco de Palantla: dsí² jei³ ^(cpa)
• Danés: orkan ^(da), hvirvelstorm ^(da)
• Esperanto: uragano ^(eo)
• Feroés: ódnarveður ^(fo)
• Galés: corwynt ^(cy)
• Ido: uragano ^(io)
• Islandés: fárviðri ^(is)
• Latín: cataegis ^(la)
• Letón: viesuļvētra ^(lv)
• Lituano: viesulas ^(lt)
• Maia iucateco: chich iik’ ^(yua)
• Neerlandés: orkaan ^(nl)
• Occitano: auragan ^(oc)
• Papiamento: horkan ^(pap), orkan ^(pap)
• Ruso: буря ^(ru)
• Sueco: orkan ^(sv)
• Checo: orkán ^(cs)
• Turco: kasırga ^(tr)
• Vasco: urakan ^(eu)