extraordinario

Galego

• Etimoloxía: do latín extraordinarius.

• Pronuncia: /eks.tɾa.ɔɾ.ði.'na.ɾjo̯/ (AFI)

Adxectivo

extraordinario
(ms: extraordinario; mpl: extraordinarios; fs: extraordinaria; fpl: extraordinarias)

1. Que é ou está fóra do común, que non é habitual.
   • Exemplo: É unha música extraordinaria.
     
     .
2. Que se engade ao común.
   • Exemplo: Na comida engadiron un plato extraordinario..
     
     
3. Que se afasta do habitual por ser maior ou mellor.
   • Exemplo: Tivemos que afrontar gastos extraordinarios.
     
     .

Termos relacionados

crédito extraordinario, enviado extraordinario, paga extraordinaria, premio extraordinario, termo extraordinario, xuízo extraordinario.

Substantivo feminino

extraordinaria

1. Paga que un traballador recibe, xeralmente dúas veces ao ano, ademais do soldo mensual.
   • Exemplo: Gastei a extraordinaria en xoguetes para os netos.
     
     .