estrofa

Galego

• Etimoloxía: do latín tardío stropha 'estrofa cantada por un coro mentres os seus compoñentes móvense de dereita a esquerda', e este do grego antigo στροφή strophḗ, 'volta'.

• Pronuncia: /es.'tɾɔ.fa̯/ (AFI)

estrofa
(sg: estrofa; pl: estrofas)

1. (Literatura) Cada unha das partes dun poema compostas polo mesmo número de versos e ordeadas de maneira igual.
   • Exemplo: Os sonetos están compostos por catro estrofas, dous cuartetos e dous tercetos.
     
     .
2. (Literatura) e (Historia) Na poesía da antiga Grecia, parte da oda que presenta un padrón rítmico que se repite na antístrofa.