estrañón

Galego

• Etimoloxía: de estraño.

• Pronuncia: /estɾaˈɲoŋ/ (AFI)

Adxectivo

estrañón (ms: estrañón; mpl: estrañóns; fs: estrañona; fpl: estrañonas)

1. Dise de alguén, especialmente un neno, que estraña moito

Substantivo

estrañón (ms: estrañón; mpl: estrañóns; fs: estrañona; fpl: estrañonas)

1. Persoa, especialmente un neno, que estraña moito

Traducións

• Portugués: estranhão ^(pt)