do Galizionario, dicionario galego na Internet.
Saltar á navegación
Saltar á procura
Pronuncia: /espiˈraɾ/ (AFI)
Verbo intransitivo
espirrar
- Expulsar o ar pola boca e nariz de maneira ruidosa debido a unha irritación das fosas nasais.
Termos relacionados
Traducións
expulsar o ar pola boca e nariz
- Alemán: niesen (de)
- Alto sorabo: čichać (hsb), čichnyć (hsb), třichać (hsb), třichnyć (hsb)
- Árabe: عَطَسَ (ar)
- Azarí: asqırmaq (az)
- Baixo sorabo: kichaś (dsb), kichnuś (dsb), tsichaś (dsb), tsichnuś (dsb)
- Baskir: сөскөрөү (ba)
- Bokmål: nyse (nb)
- Bretón: strevial (br)
- Casaco: түшкіру (kk)
- Castelán: estornudar (es).
- Catalán: esternudar (ca)
- Checo: kýchat (cs), kýchnout (cs)
- Chinés: 打喷嚏 (zh)
- Chuvaxo: сунасла (cv), апчхулат (cv)
- Coreano: 재채기하다 (ko)
- Corso: strarnutà (co), starnutà (co)
- Cumuco: шюшгюрмек (kum)
- Francés: éternuer (fr).
- Grego: φταρνίζομαι (el), φτερνίζομαι (el).
- Danés: nyse (da)
- Esperanto: terni (eo)
|
|
|
|
|
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación