escarvadentes

Galego

• Etimoloxía: composto de escarvar e dente.

• Pronuncia: /eskaɾβaˈðente̝s/ /eskaɾβaˈðɛnte̝s/ (AFI)

Substantivo masculino

escarvadentes (sg: escarvadentes; pl: escarvadentes)

1. Obxecto elaborado normalmente de madeira que se utiliza para limpar a comida entre os dentes, sendo tamén habitual o seu uso en restauración para servir e comer certas comidas.

Traducións

• Alemán: Zahnstocher ^(de)
• Alemánico: Zãhschdochr ^(gsw)
• Bielorruso: зубачыстка ^(be)
• Castelán: mondadientes ^(es), palillo ^(es), escarbadientes ^(es), palillo de dientes ^(es)
• Catalán: escuradents ^(ca)
• Caxubio: wëdłëbnik ^(csb)
• Checo: párátko ^(cs), bajonet ^(cs)
• Chinés: 牙签 ^(zh)
• Coreano: 이쑤시개 ^(ko)
• Danés: tandstikker ^(da), tandstik ^(da)
• Esperanto: dentopinglo ^(eo), dentopikilo ^(eo)
• Finés: hammastikku ^(fi)
• Francés: cure-dent ^(fr), cure-dents ^(fr)
• Hausa: asawaki ^(ha)
• Grego:  οδοντογλυφίδα ^(el)
• Ido: dento-pikilo ^(io)
• Inglés: toothpick ^(en)
• Indonesio: tusuk gigi ^(id), pencungkil gigi ^(id)
• Interlingua: mundadente ^(ia)
• Islandés: tannstöngull ^(is)
• Italiano: stuzzicadenti ^(it)
• Latín: dentiscalpium ^(la)
• Luxemburgués: Zännstëppler ^(lb)
• Neerlandés: tandenstoker ^(nl)
• Noruegués: tannpirker ^(no), tannstikker ^(no), tannpirkar ⁽ⁿⁿ⁾, tannstikkar ⁽ⁿⁿ⁾
• Occitano: curadents ^(oc)
• Papiamento: tutpek ^(pap)
• Polaco: wykałaczka ^(pl)
• Portugués: palito ^(pt), palito de dentes ^(pt)
• Romanche: tgiradents ^(rm)
• Romanés: scobitoare ^(ro)
• Ruso: зубочистка ^(ru)
• Saami do norte: bátnesoallun ^(se)
• Siciliano: annetta-denti ^(scn)
• Sueco: tandpetare ^(sv)
• Turco: kürdan ^(tr)
• Vietnamita: tăm ^(vi)
• Valón: boute-foû ^(wa)
• Vasco: zotz ^(eu), txotx ^(eu)
• Véneto: stecadente ^(vec)
• Yiddish: צאָנשטעכער ^(yi)