disfasia
Saltar á navegación
Saltar á procura
![]() |
Grafías semellantes: disfàsia |
Galego
Pronuncia: /disˈfasja̝/ (AFI)
Substantivo feminino
disfasia (sg: disfasia; pl: disfasias)
- (Patoloxía) Trastorno da linguaxe consistente nun atraso grave na adquisición da fala e da linguaxe expresiva debido a problemas neuropsicolóxicos, ou adquirido debido a unha lesión cerebral.
Traducións
- Alemán: Dysphasie (de)
- Castelán: disfasia (es)
- Catalán: disfàsia (ca)
- Checo: dysfázie (cs)
- Danés: dysfasi (da)
- Eslovaco: dysfázia (sk)
- Esperanto: disfazio (eo)
- Estoniano: düsfaasia (et)
- Finés: dysfasia (fi)
- Francés: dysphasie (fr)
- Húngaro: diszfázia (hu)
- Inglés: dysphasia (en)
- Italiano: disfasia (it)
- Kurdo: dîsfazî (ku)
- Neerlandés: dysfasie (nl)
- Polaco: dysfazja (pl)
- Portugués: disfasia (pt)
- Ruso: дисфазия (ru)
- Serbio: дисфазија (sr)
- Sueco: dysfasi (sv)
- Turco: disfazi (tr)
Castelán
Substantivo feminino
disfasia (sg: disfasia; pl: disfasias)
Italiano
Substantivo feminino
disfasia (sg: disfasia; pl: disfasie)
Portugués
Substantivo feminino
disfasia (sg: disfasia; pl: disfasias)
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Substantivos femininos en galego
- Patoloxía en galego
- Castelán
- Substantivos femininos en castelán
- Patoloxía en castelán
- Italiano
- Substantivos femininos en italiano
- Patoloxía en italiano
- Portugués
- Substantivos femininos en portugués
- Patoloxía en portugués