trastorno

Galego

• Etimoloxía: de trastornar.

• Pronuncia: /tɾasˈtoɾno̝/ (AFI)

Substantivo masculino

trastorno (sg: trastorno; pl: trastornos)

1. Acción ou efecto de trastornar ou trastornarse.

Traducións

• Castelán: trastorno ^(es)
• Catalán: trastorn ^(ca)
• Francés: altération ^(fr), modification ^(fr), trouble ^(fr), désordre ^(fr)
• Inglés: disturbance ^(en), disorder ^(en), upset ^(en), upheaval ^(en)
• Portugués: transtorno ^(pt)