din
Saltar á navegación
Saltar á procura
Galego
Verbo
din
- Definición impropia: terceira persoa do plural, presente do verbo «dicir».
Azarí
Substantivo
din
Indonesio
Substantivo
din
Malaio
Substantivo
din
Turco
Substantivo
din
Usbeco
Substantivo
din
Zhuang
Etimoloxía: do prototai *tiːnᴬ. Cognado co tailandés ตีน, co lao ຕີນ, co tai lü ᦎᦲᧃ, co shan တိၼ်, co Modelo:aho Modelo:aho ou co bouyei dinl.
Pronuncia: /tin˨˦/ (AFI)
Substantivo
din
Termos relacionados
Categorías:
- Galego
- Verbos en galego
- Azarí
- Substantivos en azarí
- Relixión en azarí
- Indonesio
- Substantivos en indonesio
- Relixión en indonesio
- Malaio
- Substantivos en malaio
- Relixión en malaio
- Turco
- Substantivos en turco
- Relixión en turco
- Usbeco
- Substantivos en usbeco
- Relixión en usbeco
- Zhuang
- Entradas en zhuang derivadas do prototai
- Entradas en zhuang con etimoloxía
- Entradas en zhuang con transcrición fonolóxica
- Substantivos en zhuang
- Anatomía en zhuang