desamontoar

Galego

• Etimoloxía: de amontoar e o prefixo des-.

• Pronuncia: /desamontoˈaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

desamontoar

1. Desfacer un montón de cousas.

Sinónimos

• desamorear

Antónimos

• amontoar, amorear

Traducións

• Castelán: desamontonar ^(es).
• Portugués: desamontoar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	desamontoar
Xerundio	desamontoando
Participio	desamontoado, desamontoada, desamontoados, desamontoadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	desamontoo	desamontoas	desamontoa	desamontoamos	desamontoades	desamontoan
	Copretérito	desamontoaba	desamontoabas	desamontoaba	desamontoabamos	desamontoabades	desamontoaban
	Pretérito	desamontoei	desamontoaches	desamontoou	desamontoamos	desamontoastes	desamontoaron
	Antepretérito	desamontoara	desamontoaras	desamontoara	desamontoaramos	desamontoarades	desamontoaran
	Futuro	desamontoarei	desamontoarás	desamontoará	desamontoaremos	desamontoaredes	desamontoarán
	Pospretérito	desamontoaría	desamontoarías	desamontoaría	desamontoariamos	desamontoariades	desamontoarían
Modo Subxuntivo	Presente	desamontoe	desamontoes	desamontoe	desamontoemos	desamontoedes	desamontoen
	Pretérito	desamontoase	desamontoases	desamontoase	desamontoásemos	desamontoásedes	desamontoasen
	Futuro	desamontoar	desamontoares	desamontoar	desamontoarmos	desamontoardes	desamontoaren
Modo Imperativo	Afirmativo		desamontoa	desamontoe1	desamontoemos	desamontoade	desamontoen1
	Negativo		desamontoes	desamontoe1	desamontoemos	desamontoedes	desamontoen1
Infinitivo conxugado		desamontoar	desamontoares	desamontoar	desamontoarmos	desamontoardes	desamontoaren

1 Vostede(s)

Portugués

Verbo

desamontoar

1. Desamontoar.