coriandro

Galego

• Etimoloxía: do latín coriandrum, do grego antigo κορίαννον.

Substantivo masculino

coriandro (sg: coriandro; pl: coriandros)

1. (Alimentación) (Botánica) Herba anual que acada unha altura de 40 ou 60 cm, de flores brancas e froitos aromáticos.

Nome científico

• Coriandrum sativum

Sinónimos

• coandro

Traducións

• Alemán: Koriander ^(de)
• Árabe: كزبرة ^(ar) (kúzbara)
• Armenio: գինձ ^(hy) (ginj)
• Armenio clásico: գինձ ^(xcl) (ginj)
• Azarí: keşniş ^(az)
• Bosníaco: korijander ^(bs)
• Checo: koriandr ^(cs)
• Croata: korijandar ^(hr)
• Danés: koriander ^(da)
• Maldivano: ކޮތަނބިރ ^(dv) (kothan'biri)
• Esloveno: koriander ^(sl)
• Finés: korianteri ^(fi)
• Francés: coriandre ^(fr)
• Castelán: cilantro ^(es)
• Xeorxiano: ქინძი ^(ka) (k’inzi)
• Grego: κόλιανδρος ^(el) (kóliandros)
• Hebreo: כֻּסְבָּרָה ^(he) (kusbara)
• Hiligaynon: kulantro ^(hil)
• Húngaro: koriander ^(hu)
• Inglés: coriander ^(en)
• Italiano: coriandolo ^(it)
• Xaponés: コリアンダー ^(ja) (koriandā)
• Malaio: ketumbar ^(ms)
• Chinés: 番芫荽 ^(cmn), 香菜 ^(cmn) (fānyuánsuī)
• Noruegués: koriander ^(no)
• Osetio: киндзӕ ^(os) (kindzæ)
• Persa: گشنیز ^(fa) (geshniz)
• Polaco: kolendra ^(pl)
• Portugués: coentro ^(pt)
• Romanés: coriandru ^(ro)
• Ruso: кориандр ^(ru) (koriándr), кинза ^(ru) (kinzá)
• Sueco: koriander ^(sv)
• Tailandés: ผักชี ^(th) (pak chee)
• Támil: கொத்தமல்லி ^(ta) (kottamalli)
• Telugú: ధనియాలు ^(te)
• Turco: kişniş ^(tr)
• Yiddish: פֿעלד־גליאַנדער ^(yi) (feld-gliander)
• Vasco: martorri ^(eu)
• Bats: ქინძ ^(bbl)
• Feroés: deymkorra ^(fo)
• Gujarati: કોથમીર ^(gu)
• Hindi: धनिया ^(hi)
• Indonesio: ketumbar ^(id)
• Coreano: 고수 ^(ko)
• Latín: coriandrum ^(la)
• Marathi: कोथिंबीर ^(mr)
• Serbocroata: korijandar ^(sh), korijander ^(sh)
• Siciliano: cugghiandru ^(scn)
• Svan: ქინზ ^(sva)
• Volapuk: koriand ^(vo)