chasca

Galego

chasca¹

• Pronuncia: /ˈt͡ʃaska̝/ (AFI)

Substantivo feminino

chasca (sg: chasca; pl: chascas)

1. (Ornitoloxía) Ave do xénero Saxicola, antes clasificado na familia dos túrdidos, agora nos muscicápidos. Aves paseriformes das que hai 15 especies, especialmente aquí o chasco común (Saxicola rubicola, antes S. torquata). Pequeno paxaro insectívoro que aparece en áreas de matogueira aberta e praderías con arbustos espallados.

Sinónimos

• charra
• chasco
• chaschás

Termos relacionados

• chasco rabipinto, chasca colipinta (Saxicola rubetra)
• chasca siberiana, chasco siberiano (Saxicola maurus)
• chasca de Reunión, chasco de Reunión (Saxicola tectes)
• chasca canaria, chasco canario (Saxicola dacotiae)

Traducións

• Nome científico: Saxicola torquata.
• Alemán: Wiesenschmätzer ^(de)
• Asturiano: charchar ^(ast), becharchar ^(ast).
• Castelán: tarabilla ^(es).
• Catalán: bitxac ^(ca).
• Francés: tarier ^(fr).
• Inglés: stonechat ^(en), chat ^(en), chatter ^(en).
• Portugués: cartaxo ^(pt).
• Vasco: pitxartxar ^(eu).

Véxase tamén

• Apéndice: Animais

chasca²

• Pronuncia: /ˈt͡ʃaska̝/ (AFI)

Substantivo feminino

chasca (sg: chasca; pl: chascas)

1. Néboa que deixa as follas dalgunhas plantas queimadas.